मेरा गन्तव्यहीन यात्राहरु

यतिका बर्ष बितिसकेछन मेरा कुनै लक्ष्य बिनानै । अब जीउनु पनि कति नै छ र बाँकि यस धर्तीमा ? अनि के नै पो गर्न सक्छु र मेरा बाँकि जिन्दगीमा? फगत जीउनु सिवाए । लक्ष्यहरु प्राप्तिको लागि जीन्दगीका दौरानमा अनेकौ हण्डर पनि खाइयो, तर अपसोच! गन्तब्यमा नपुग्दै मेरा ती सबै लक्ष्यहरु बीचबाटोमै चकनाचुर हुन्थे । हेरौं, यी मेरा बाँकि जीन्दगीमा लक्ष्य प्राप्ति हुनेछ या छैन? तरपनि गन्तव्यहीन यात्रामा लक्ष्य प्राप्तिको लागि मेरो हर प्रयास रहनेछ.....रहिरहनेछ

मेरा भावना...

Follow Me on Twitter

धन कमाउने ठूलो सपना देख्दै छु म विदेशमा
थाकेको यो ढाड घाममा सेक्दै छु म विदेशमा

उहाँ छँदा नाम्लो पनि नछोएका हातहरूले
सकी नसकी भारीहरू थेग्दै छु म विदेशमा

सक्दिनँ म हिँड्न पनि दुखिएका पैतालाले
ऐया ! आमा भन्दै भुइँ टेक्दै छु म विदेशमा

.....हरे

Posted on Friday, September 02, 2011 No Comments
Labels:
गजल





–    श्रेष्ठ सत्य
जति खाए पनि हराएन यिनको भोक हरे ।
कुर्सि नपाउने बित्तिकै कत्रो पो शोक हरे ।।

मुख्य काम थाँती राखी सत्ताखेलमा अल्झिने,
तिम्रो चालादेखि जिब्रो टोक्छन् सबै लोक हरे ।

महिना र वर्ष गर्दै बित्ने भए युग पनि,
संविधान लेख्ने कामलाई ठान्छन् जोक हरे ।

महल र गाडी मात्र जप्छौ किन यतिविधि ?
देश र जनता पनि कहिले त घोक हरे ।

के हेरी बस्छौ हे नेपाली जनताहरु सारा,
यिनका छातीमा अब त बज्र ठोक हरे ।



दोलखा, नेपाल
हाल,
बेलायत



0 comments:

Post a Comment



Subscribe to: Post Comments (Atom)
 

We have to develope Dolakha and Dolakha culture

tamakoshi river

dolakha map

gahana laudako bhimsen

bhimeshwor temple

chhorolpa lake

gaurishankar himal

kalinchowk temple

fuji mountain japan